Adam Napieralski był działaczem społecznym, narodowym, redaktorem i wydawcą prasy, księgarzem i pisarzem.

Urodził się 12 października 1861 roku w Kluczewie w Wielkopolsce. Jego rodzice Adam i Petronela z Firlejów posiadali gospodarstwo rolne i młyn.

Po ukończeniu szkoły ludowej uczęszczał do Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu, następnie do gimnazjum w Śremie. Już wtedy pisywał w tajnym pisemku uczniowskim. W Lipsku ukończył kurs Księgarski. W roku 1886 otworzył w Barczewie na Warmii księgarnię, którą po dwu latach sprzedał. Przeniósł się do Pelpina, gdzie dał się poznać jako gorliwy działacz społeczny. W maju 1889 roku przybył do Bytomia i tu objął kierownictwo wydawnictwa „KATOLIK”. Rozpoczął drukowanie dodatków skierowanych do młodego pokolenia. Dla dzieci wychodziły polskie elementarze, a dla młodzieży materiały przygotowujące do Życia w społeczności Górnego Śląska.

W 1907 roku Napieralski został wybrany do niemieckiego parlamentu jako poseł i pełnił funkcję sekretarza Koła Polskiego. Z jego inicjatywy wybudowano dom „KATOLIKA”, który wyposażono w najnowsze maszyny poligraficzne i urządzenia. Zakład zatrudniał około 130 pracowników i drukował pisma w łącznym nakładzie 4,5 tysiąca egzemplarzy.

Napieralski utrzymywał kontakt ze Związkiem Śląskich Kół Śpiewaczych oraz organizacją gimnastyczną „Sokół”. Wiele uwagi poświęcał sprawom szkolnictwa, dążąc do wprowadzenia obowiązkowego nauczania języka polskiego w szkołach ludowych.

Po plebiscycie pozostał w Bytomiu. W listopadzie 1922 roku został wybrany do Sejmiku Górnośląskiego, w którym został  przewodniczącym frakcji polskiej. W następnym roku wybrano go na przewodniczącego Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego. W kwietniu Napieralski ożenił się z  Teresą z Kowalików. Ślubu udzielał nowożeńcom  w swej prywatnej kaplicy arcybiskup krakowski Adam Sapiecha. Z małżeństwa tego urodziła się dwoje dzieci: Zofia (Sikorowa) i Adam (imię to powtarzało się w rodzinie przez kilka pokoleń). W 1924 roku zmarła żona Napieralskiego. Został wtedy z dwojgiem nieletnich dzieci. W rok później sprzedał swoje udział w  „Katoliku”.

 Przybywszy do Rudziczki, zamieszkałi w kupionym zabytkowym późnoklasycystycznym „Dworze” zbudowanym w 1810 r., odnowiony za Napieraskich w 1928 roku. Napieralski zorganizował wzorowe gospodarstwo i zarządzał nim. Posiadał traktor, co było wtedy wielką innowacją. Stosował nowe metody uprawy i nawożenia. Zaczął jednak podupadać na zdrowiu i latem 1928 roku wyjechał na kurację do Karlovych Varów. Leczenie okazało się nieskuteczne. 28 października 1928 roku Napieralski zmarł.

Ciało jego zabalsamowany i przewieziono do Rudziczki. Pogrzeb odbył się 3 listopada 1928 roku w Suszcu. Żył 67 lat.

 Przy drzwiach wejściowych do kościoła w Suszcu widnieje popiersie Adama Napieralskiego i tablica z napisem „Adam Napieralski 12.10.1861- 24.10.1928”

Adam Napieralski osierocił dwójkę dzieci, które cztery lata wcześniej straciły matkę. W chwili śmierci ojca Zofia miała 14 lat. Adam junior – dwa lata mniej. Dziećmi zajęła się 45 letnia ciotka, Bronisława Napieralska. Dworek odziedziczyła Zofia, która wyszła potem za Władysława Sikorę.